علل اختلال شخصیتی

شخصیت: ترکیبی از افکار، احساسات و رفتارهایی است که شما را منحصر به فرد می کند. این روشی است که شما با دنیای خارج ارتباط برقرار می کنید. شخصیت در دوران کودکی و از طریق تعامل عوامل زیر شکل می گیرد:

ژن ها: ممکن است برخی از خصوصیات شخصیتی والدین از طریق ژن های ارثی به شما منتقل شوند. این صفات را گاهی اوقات مزاج می نامند.

محیط: شامل محیطی است که شما در آن بزرگ شده اید، اتفاقاتی که رخ داده و روابط با اعضای خانواده و دیگران.
تصور می شود اختلالات شخصیت ناشی از ترکیبی از این تأثیرات ژنتیکی و محیطی است. ژن ها ممکن است شما را در معرض ابتلا به یک اختلال شخصیت قرار دهد و وضعیت زندگی ممکن است باعث بروز و پیشرفت اختلال شخصیتی گردد.

عوامل خطر

اگرچه علت دقیق اختلالات شخصیتی مشخص نیست، اما به نظر می رسد برخی از عوامل خطر ایجاد یا بروز و تشدید اختلالات شخصیت را افزایش می دهد، از جمله:

• تغییرات در ناقل های عصبی و ساختار مغز
• زندگی خانوادگی آشفته، ناپایدار یا هرج و مرج در دوران کودکی
• سابقه خانوادگی اختلالات شخصیتی یا سایر بیماری های روانی

عوارض اختلال شخصیتی

اختلالات شخصیتی می تواند زندگی افراد مبتلا و ارتباطات فردی را به میزان قابل توجهی مختل کند و می تواند منجر به انزوا اجتماعی فرد یا سوء مصرف الکل یا مواد مخدر شود.

تشخیص بیماری

 

اگر پزشک مشکوک به اختلال شخصیت شما باشد، تشخیص ممکن است از راه های مختلفی انجام گیرد که عبارتند از:

معاینه بدنی: پزشک ممکن است معاینه فیزیکی انجام دهد و در مورد سلامتی سؤالات شخصی بپرسد. در برخی موارد، علائم ممکن است با یک مشکل اساسی جسمی مرتبط باشد. تست های شما ممکن است شامل آزمایش های خون و آزمایش غربالگری برای الکل و مواد مخدر باشد.

ارزیابی روان پزشکی: شامل بحثی در مورد افکار، احساسات و رفتار شماست و ممکن است شامل پرسشنامه ای برای کمک به تشخیص بیماری باشد، اطلاعات اعضای خانواده یا دیگران ممکن است در این روش مفید باشد.

معیارهای تشخیصی در DSM-5: پزشک ممکن است علائم شما را با معیارهای موجود در دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، منتشر شده توسط انجمن روان پزشکی آمریکا، مقایسه کند.

هر اختلال شخصیت مجموعه معیارهای تشخیصی خاص خود را دارد. با این حال، طبق DSM-5، به طور کلی تشخیص یک اختلال شخصیتی شامل انحراف مشخصی از انتظارات فرهنگی است که حداقل در دو مورد از این زمینه منجر به پریشانی یا اختلال قابل توجهی می شود:

• بررسی روابط با سایر افراد
• میزان کنترل تکانه های عصبی
• مناسب بودن پاسخ های عاطفی
• نحوه درک خود و تفسیر خود، سایر افراد و رویدادها

بعضی اوقات تعیین نوع اختلال شخصیت می تواند دشوار باشد، زیرا برخی از اختلالات شخصیت علائم مشابهی دارند و بیش از یک نوع ممکن است وجود داشته باشد. وجود سایر اختلالات مانند افسردگی،  اضطراب یا سو مصرف مواد ممکن است تشخیص را پیچیده تر کند.